ÖMER YUSUF CAN / GAZZE

Gözlerim gazzeye ağladı,
gece yarılarına kadar…
Kimliğini kitlesel silahlara bürüdü…
Kan olsun istemeyerek
Eteklerini bir arşın kaldırdı
Füzelere resim yaptı,
tanklara taş çarptı
Görebilesiniz diye tüm bu olanları:
ajanslar
Sabahladı savaşın gölgesinde.
Gözlerini her açtığında kan görmekten
kan çanağı gözleri.
Müslüman uçup uçup uzaklara,
çakıldı gökyüzüne/
Yıldızlara takıldı/
borsalara tapındı,göz duyarsız kaldı/
Seni büyüdüm bu gece gazzeli minik kız…
Oyuncaklarını koymadan sepete,yerle bir oldu hayallerin/
Zira gazelinin sapanını zapt etti füzeler/
Dipçiklere direnen başlar,
kardeş görmemiş miydi ayşe ekranda…
Zulüm bilmem kaç kere
bilmem nereye
gitgide katlı bina…
Yıkılası yoksa da/
kaldır şehadet parmağına bulutlara/
Bir imtihanın kaçırılmış sabahında,
görmek yada görmemek yazıldı kader kağıdına/
açsan,susamaya hazırsa dudakların…
Hadi açlığına hükmet,
otur ağla,uzan ağla,
alıklaşsın görmelerin/
Direnişe dirilme vaktine kadar,dirseklerinin altı çürüsün
Ben gitmek vakitlerinde
yitirdiklerimle iç çekiyorum afgana/
Mahşerinde kaypaklığa izin yok/şimdiden sen sen ol
Ölmek erdemdir davanın çatısı altında…
Bunu başarmalısın yada ölümsüzlüğe yol almalısın…
Gazeliyim, gazelisin, gazzeli

ÖMER YUSUF CAN/HIRÇIN

Sümüğümüz akardı
Çocuktuk
Hiç israf etmedik oyun aralarında
Büyüdük
Uzadı boyumuz/gırtlağımız keskinleşti
Kalınlaştı sesimiz.
Bre gençtik
Ufku deler geçerdi gözlerimiz
Sonraları
Ergenliğimiz kabuğuna çekildi
Çok sonraları
Kahkahalar arasında kaybolduğumuz zamanlara erdik
Sepetler gibiydik sarkıtılan balkonlardan
Boyuna boyuna/boyunlarından asılan
Zor zamanlara eriştik
Yapıştı gözümüze gözyaşlarımız
Bir çapak kadar durağan
Dünyanın çilesi hiç bitmedi
Bitmedi hiç
Bir hayli zaman geçmişti
Çocukluğumuz akıp gideli
Sümüklerimizle
Bitmedi hiç
Hiç bitmedi
Anladıkça/anladığımızı anladıkça
Hırçınlaşıyor kabuğuna çekilmiş damarımız.