29 Aralık 2008 Pazartesi

ÖMER YUSUF CAN / GAZZE

Gözlerim gazzeye ağladı,
gece yarılarına kadar…
Kimliğini kitlesel silahlara bürüdü…
Kan olsun istemeyerek
Eteklerini bir arşın kaldırdı
Füzelere resim yaptı,
tanklara taş çarptı
Görebilesiniz diye tüm bu olanları:
ajanslar
Sabahladı savaşın gölgesinde.
Gözlerini her açtığında kan görmekten
kan çanağı gözleri.
Müslüman uçup uçup uzaklara,
çakıldı gökyüzüne/
Yıldızlara takıldı/
borsalara tapındı,göz duyarsız kaldı/
Seni büyüdüm bu gece gazzeli minik kız…
Oyuncaklarını koymadan sepete,yerle bir oldu hayallerin/
Zira gazelinin sapanını zapt etti füzeler/
Dipçiklere direnen başlar,
kardeş görmemiş miydi ayşe ekranda…
Zulüm bilmem kaç kere
bilmem nereye
gitgide katlı bina…
Yıkılası yoksa da/
kaldır şehadet parmağına bulutlara/
Bir imtihanın kaçırılmış sabahında,
görmek yada görmemek yazıldı kader kağıdına/
açsan,susamaya hazırsa dudakların…
Hadi açlığına hükmet,
otur ağla,uzan ağla,
alıklaşsın görmelerin/
Direnişe dirilme vaktine kadar,dirseklerinin altı çürüsün
Ben gitmek vakitlerinde
yitirdiklerimle iç çekiyorum afgana/
Mahşerinde kaypaklığa izin yok/şimdiden sen sen ol
Ölmek erdemdir davanın çatısı altında…
Bunu başarmalısın yada ölümsüzlüğe yol almalısın…
Gazeliyim, gazelisin, gazzeli

Hiç yorum yok: